U hoort nog eens van mij

Jawel, ik ben er nog. Ondertussen al meer dan een maand geleden dat ik iets liet weten, waarvoor mijn oprechte excuses aan alle trouwe fans die elke keer vruchteloos deze blog bezochten. Het spijt me.

Het is hier ondertussen al hectisch geweest en verbazingwekkend hoeveel er in een maand kan gebeuren.
Waar begin ik?
A) Ik ben van kot veranderd. In het begin voelde ik me wel ok op mijn eerste kotje, maar het tekort aan direct zonlicht en het feit dat kotgenoten die werken niet echt voor warme studentensfeer zorgen (wel bijzonder sympathiek maar is toch anders) deed me beetje bij beetje zin krijgen om te veranderen. Niet eenvoudig, want zoektocht naar kot is bijzonder vermoeiend en het aanbod is ook kleiner eind oktober.
(Wel leuk te merken hoe iedereen meeleefde, aanbood om mee te zoeken, te verhuizen of om voor me te koken...)
Maar goed, na 4 dagen beetje als een kieken zonder kop rondlopen en enorm veel koten te zien (wat ze soms durven verhuren) heb ik dan toch mijn nieuwe plekje gevonden.
Was meteen een ja. Kamer is bijzonder klein maar gezellig. Doorslaggevende elementen: heb behoorlijk wat zonlicht, enorm terras (je kan er op dansen!), gezellige living en bijzonder sympathieke kotgenoten. Allen Spaans: Twee jongens en een meisje.
Misschien klinkt dit voor jullie als mijn eerste verslagje maar is moeilijk verschil weer te geven als je het niet ziet en aanvoelt (steeds welkom!).

B) Spaanse cursus van oktober is ondertussen ook achter de rug, en het communiceren begint meer en meer te vlotten.
Hoewel ik het gevoel heb dat ik nog enorm veel fouten maak heb ik hier en daar wel al compliment gekregen (de charme van de spanjaarden of mijn effectieve kennis, dat laat ik in het midden).
Af en toe eens wat grammatica voor ogen nemen kan soms helpen en het effect van lichaamstaal is zeker niet te onderschatten. (he,mama)
Bijkomend voordeel van de cursus was dat je op leuke manier terug nieuwe mensen leert kennen.

C)Niewe mensen: ondertussen al redelijk wat nieuwe telefoonnummers maar ook vaste waarden beginnen door te schemeren. Deze week bijvoorbeeld rustig weekje gehad maar wel genoten van gewoon samen te eten, glasje wijn, samen te gaan zwemmen, gezellige bende hier op kot, fietstochtje...


D) Trein van school krijgt vaart en ik heb het gevoel dat het ons meestal lukt mee te lopen. Nota's van klasgenoten worden gekopieerd en bekeken, groepswerken worden gemaakt en heb ook al de bibiotheek van binnen gezien.
Mijn eerste intelligente vraag in de klas is ondertussen al tijdje een feit en heb zelfs al heus 'rollenspel' gedaan. Met één professor klikt het bijzonder goed (ook wel omdat we in de practica maar met 5 zijn) en denk wel dat hij boontje heeft voor de belgen(zijn al in zijn bureau geweest en bood ons zelfs lift aan toen we naar het centrum wandelden! Nog niet meegemaakt in Belgie...) Dan ook mooi meegenomen dat we het examen mondeling mogen afleggen.

E) De weekends: Twee verlengde weekends (ergens nationale feestdag en weekend van 1 november), met als gevolg twee zalige reisjes.
reisje 1: Portugal! Voor diegene die Portugal een beetje kennen: Porto, Aveiro en Coimbra.
Vijf chicas in 1 auto, in ochtendschemering vertrokken, going on the highway en 's avonds in hostal of jeugdherberg overnacht.
Was nog begin oktober en 22 graden was geen uitzondering. Zelfs 'gezwommen' in Atlantische Oceaan!
Porto is echt de moeite met kleine straatjes en vele kleuren. Aveiro is vooral veel zand en Coimbra is studentenstad. Sfeer was echt optimaal; muziekje in de auto, picknicken waar we maar wilden, door stad slenteren, heerlijke slappe lach met mensen die je nog maar half kent, spontane duik in stadsrivier, koffie op terrasjes,...ook ik word jaloers als ik eraan terugdenk.

reisje 2: Het noorden van Spanje: Burgos, Bilbao en San Sebastian. Opnieuw met gehuurde auto en 4 andere reisgenoten. (Duits, Italiaans en Belgisch). Weer was een beetje kouder (in Burgos onder vriespunt!) en laatste dag zonder zon (stel je voor!), maar zeker ook genoten. Kathedralen, kloosters, parken, kerken, Guggenheimmuseum in Bilbao (super!), strand en rotsen...
Twee maal geslapen bij mensen die hun 'couch' vrijstellen op een website op internet.
(Heb trouwens ook ons adres opgegeven op die site, lieve mama en papa. Zou dus kunnen dat ik binnenkort mail krijg van mensen die nachtje willen doorbrengen in Eeklo(god weet waarom), ik laat het op tijd weten;)

Via inwoners de stad leren kennen is ideaal. Eén jongen uit Bilbao leefde al heel zijn leven in het 'País Vasco' en hebben de hele avond gediscussieerd over de onafhankelijkheid van het baskenland (wat een soep trouwens tegenwoordig in eigen belgenlandje-dit even tussendoor).
Bijzonder interessant omdat dat gevoel daar echt leeft.
(Ze geven trouwens opnieuw les in het 'Baskisch' aan de kinderen van nu. Klonk eerst wat vreemd, maar na ook met andere mensen te babbelen en een heuse betoging gezien te hebben in San Sebastian(van ver uiteraard), kregen we al een duidelijker beeld.)

Guggenheim was vooral fijn cultuurmoment en San Sebastian met grijze wolkenlucht had wel iets maar nu ook weer niet zóveel. En verder onthoud ik de unieke rijstijl van de Italianen-geef mij maar de Duitsers achter het stuur: correct en efficïent-af en toe worden clichés toch bevestigd.

Tussen deze reisjes door ook nog zondagse dagtrip met erasmusorganisatie naar Toledo ( de bus moest smorgens op mij wachten-ook dat cliché wordt hier af en toe bevestigd) Mooie stad in de heuvels/bergen? ergens onder Madrid.
Beetje schoolreisgevoel; met 50 erasmusers in de bus, vervolgens huppelend achter een gids waar je maar de helft van verstaat, giechelend ergens achteraan in de groep met picknick in de hand en verlangend naar het 'vrije moment'.

Na al deze culturele stadsmomenten hadden we dit weekend zin in 'natuur' en hebben gisteren dan fietsje gehuurd en zijn de velden rond Salamanca ingetrokken. Was uitzonderlijk mooi weer en hebben onze belegde broodjes, 'quiche' van zot frans meisje en princekoeken opgegeten tussen 'de toros' en enkele bomen in 'the middle of nowhere'. Op het einde van de rit zelfs nog geescorteerd door plaatselijke politie omdat onze lichten niet werkten (nog niet eerder meegemaakt dat spot van politieauto 15 minuten op mijn achterste was gericht)



Dat was het zo een beetje en het is niet omdat deel E het langst is geworden dat dit betekent dat het hier niets anders is dan reisjes en vakantiestemming. (Kan ook nog deel F: uitgangsleven toevoegen maar dat zou teveel van het goeie zijn. Met nadruk op 'het goeie'. )

Tussen de weekends waren de weken ook gevuld met naar de lessen gaan, zorgen maken over de taken die komen, examenroosters proberen in orde krijgen, de was doen, boodschappen doen, beetje ziek zijn, ouders op bezoek!, spaanse lessen savonds, kot zoeken, wandelen (alles gebeurt hier te voet-is 30 minuten wandelen naar mijn faculteit), paspoort in orde brengen, gsm herladen, afspraak maken voor tandarts(heb al tijdje last en ga daar nu eindelijk iets aan doen),...
Enfin, het gewone leven dus.
De constante drang van alles te willen beleven en niets willen missen(herkenbaar?) is ondertussen ook wat geluwd en doet wel deugd na reisje terug in Salamanca te komen als 'mijn stad'.

Maar goed, ik ga nog wat werken aan presentatie van vrijdag.
Hou jullie goed, daar in België en laat eens weten wanneer we regering hebben. (Alle andere nationaliteiten lachen ons al weken uit)

¡Hasta luego!

Ruth

PS: nieuw adres:
Toro nº 84/ 6C
37002 Salamanca
ESPAÑA
Telefoonnummer nog steeds hetzelfde.