jueves, 20 de septiembre de 2007

Eerste nieuws...

Mijn eerste momenten alleen in dit zalige studentenstadje...Na het uitzwaaien van Letticia deze morgen, ben ik in de ochtendzon richting Plaza Mayor geslenterd. Heb er als bijna enigste klant-Salamanca ontwaakt pas tegen half tien-een café con leche gedronken en even gemijmerd over voorbije dagen en over wat komen zal.

In het kort: Eerste dagen waren druk en intens.
Om te beginnen een vermoeiende kotenzoektocht. Een kot vinden is hier echt niet zo moeilijk (Tijdens eerste minuten in Salamanca zelfs al aangesproken door Française en Colombiaan om te vragen of ik een kamer zocht) en door de overschot aan koten zijn de mensen al blij dat je bij hen wil huren. Maar omdat ik moeilijk kan beslissen(tjah) en niet alle koten even leefbaar zijn, heeft het toch even geduurd. ( Letticia is dan ook de eerste twee dagen meegeweest en heeft erna wijselijk besloten de stad te gaan verkennen.)

Uiteindelijk ben ik beland op een gezellig appartementje met mijn eigen kamertje met zicht op minikoertje, een deftige keuken en een ruime living. (foto's probeer ik later te plaatsen)
Vrijdag zijn Letticia en ik er ingetrokken en het heeft niet lang geduurd vooraleer het ´Mijn kotje´werd.
Kotgenoten zijn Sara, een Spaanse kapster uit de streek die voor de eerste keer in Salamanca werkt, en Oscar, een Spaanse Real Madridfan. Wat Oscar studeert ben ik nog niet helemaal uit maar vermoedelijk gaat hij voor 'Politieagent'.
Heb bewust gekozen om met Spaanse mensen samen te leven en hoewel het communiceren nog niet zo vlot verloopt, blijven ze zeer vriendelijk en behulpzaam.
(Kijk al uit naar moment dat zinnen kunnen bestaan uit meer dan drie woorden.)

Dit weekend bestond uit twee dagen Madrid met hoog vakantiegevoelgehalte. Madrid is echt adembenemend (ongelooflijk veel pleintjes en hoekjes gevuld met gezellige terrasjes, grote rustgevende parken, interessante musea, prachtige paleizen, ...) en de belofte ooit terug te keren was vlug gemaakt.

Maandag dan voor de eerste keer richting faculteit gewandeld(ligt 20 min buiten stadscentrum) en er gevraagd wat ik allemaal in orde moet brengen. Als ik het goed begrepen heb, kan ik pas 15 oktober inschrijven en mag ik vanaf maandag 24 september alle lessen volgen om te kijken wat me ligt en hoe welk vak gaat. Ook naar Internationaal Office geweest om andere papieren en me onder andere in te schrijven voor Spaanse uniefcursus in oktober.

Onderweg en tussendoor een handvol Erasmusstudenten leren kennen en telefoonnummers gewisseld.
Het loopt hier echt vol. In het centrum hoor je constant gebroken Engels, Duits, Frans van studenten. Zal dus waarschijnlijk geen probleem vormen mensen te leren kennen. ( Maar blijft toch spannend)
Gisterenmiddag nog even buiten Salamanca geweest en erna laatste avondmaal van Letticia op terrasje met prachtig uitzicht op verschillende stadstorens.

En nu dus hier in internetcafé niet ver van mijn kotje. Voorlopig nog geen internet op kot: kotgenoot ging er eens voor kijken, maar vermoed dat dat nog niet voor de eerste maand zal zijn. Zal dus vanop unief of vanuit internetcafés zijn...kan bijgevolg ook frequentie niet voorspellen waarmee bedenkingen en schrijfsels zullen verschijnen( Kan ik sowieso niet, u kent mij), maar ik doe mijn best.

besos,

Ruth

PS: Voor een (nog) uitgebreider verslag, gelieve u te wenden tot Letticia die met groot enthousiasme en gewapend met fotomateriaal de voorbije dagen zal kunnen beschrijven...

1 comentario:

Grietje dijo...

Ola chica!

Leuk te horen dat je het goed maakt meid... Ook fijn dat je een deftigtige woonplaatst gevonden hebt, vind ik énorm belangrijk - praktisch ingesteld luxebeest dat ik ben... Ben al benieuwd naar de volgende verhalen!!

Hier in het Belgenlandje - je weet wel, "a land far, far away" - is er ondertussen niks bijzonders gebeurd... Och ja, Lolo en Sander gaan trouwen; en Julie en Bram hebben dan ook maar besloten in het huwelijksbootje te treden (peerpressure, je kent dat); de dubbele bruiloft volgt; Sarah blijkt zwanger te zijn, tegen dat je terug komt zal ze bevallen zijn van een gezonde same-sex drieling; en bovendien is de boekentoren ingestort (verdomme, en ik was net goed aan het slapen!)

HAHA, niet dus... Hier kan niets nog spectaculairder zijn dan de indrukken die jij ginds meemaakte de afgelopen dagen - hier snijden de mannen hun eigen geslachtsdeel ook niet af é ;)

Stel het nog goed meid, en tot schrijfs.

Dikke kus,

Grietje